vrijdag 21 oktober 2016

Het allerlaatste woord...





Straf dat net jij degene bent die me zo knalhard op mijn eigen vergankelijkheid wijst. Nog straffer dat je laatste woord geen ”grand finale” is, maar een plotse en onverwachte stilte…

Ons verhaal met vele pijnlijke hoofdstukken over wolven, schorpioenen en vissen was al lang voorbij. Herinneringen rustten ergens in de alleronderste lade. De laatste pagina was al heel erg bestoft, omdat ik de behoefte niet had het verhaal te herlezen. De laatste week echter heb ik niks anders gedaan dan het te herlezen, dan stukken te hernemen, dan me opnieuw onder te dompelen in het verhaal van de wolf en de schorpioen.

Neen, een sprookje was het niet en over rozen ging het ook niet. Doornen, die waren er wel. Van die grote giftige. En ja, wonden die telkens opnieuw werden gelikt, maar die nooit de kans kregen te helen, gewoon omdat “beterschap” er niet in zat bij de hondsdolle en bloeddorstige wolf.

De wolf zijn recept voor geluk heeft helaas gefaald. De 7 stappen hebben niet bijgedragen tot een blijvend gelukkige wolf… niet voor, tijdens of na zijn reis met de schorpioen.

Wolves' recipe for happiness
                  proces 1 : Assess your strengths and weaknesses
                  proces 2 : Acknowledge and accept your weaknesses
                  proces 3 : Keep building on your strengths to improve yourself
                  proces 4 : Do not expect others to fill in any of your own blanks ... this is your responsibility
                  proces 5 : Do not accept requests for filling in any of the blanks of others ... this is their responsablity
                  proces 6 : Relations aren't puzzles that can be complete ... each partner is an artist that brings his/her unique, personal elements, which are not set to remain indefinetely the same and can evolve in time. Together you can build a unique, never recreatable and continuously changing work of art. Keep that in mind, and keep looking at the so farcreated work of art whenever together ... from all possible angles ... still it's important to do so when apart too ...
                  proces 7 : Repeat proces 1 through 6 continuously as a multi-threaded background task and keep in mind that happiness will fluctuate. It's the average level of happiness that is achievable that counts ...
  
Nu ik deze week alle door mij opgebouwde veiligheidsmuren zelf heb durven slopen, vanuit de finale geruststelling dat de wolf er niet meer kan overheen gluren is er terug die enorme confrontatie met veelzijdige maskers en ook het medelijden met de naakte kwetsbare wolf, de vrouw die hij achterliet… en het diepe verdriet omdat de wolfjes nu zonder hem verder moeten.

Wolf knows Scorpio will keep on looking at the artwork concieved ... Wolf
will too ... these artworks will always remain in progress ... even if one
of the artists has other artworks to finish ... beauty can also be found in
unfinished art ... for the passion of the artists is already visible ...
Wolf wants to fly on own strength ...


Wolf, ik hoop dat het je goed gaat, hoop dat je zielsrust gevonden hebt… en ben boos omdat je het allerallerallerlaatste woord veel te vroeg gehad hebt.





donderdag 20 oktober 2016

How it ends - Devotchka

Hold your grandmother's bible to your breast
Gonna put it to the test
You wanted to be blessed

And in your heart you know it to be true
You know what you gotta do
They all depend on you

And you already know
Yeah, you already know how this will end

There is no escape from the slave catcher's songs
For all of the loved ones gone
Forever's not so long

And in your soul they poked a million holes
But you never let em show
Come on, it's time to go

And you already know
Yeah, you already know how this will end

Now you've seen his face
And you know that there's a place in the sun
For all that you've done
For you and your children

No longer shall you need
You always wanted to believe
Just ask and you'll receive
Beyond your wildest dreams

And you already know
Yeah, you already know how this will end.




"Menselijk en faalbaar. Maar met de moed het falen te aanvaarden als een leerschool. Het te koesteren als deel van ontwikkeling. Naar integriteit. Niet naar perfectie. Een reflectie, om uit en van te leren. Tot het eindigt. Met mezelf, en voor mezelf." - Stéphane Kalmès, 17/10/2011