Mijn vader heeft een lief!

Ja, écht. Voor het eerst in 43 jaar heeft de man (nu toch al bijna 68) voor het eerst terug een officieel lief. Laten we er niet al te naïef in zijn: hij had de afgelopen 43 jaar wel vaker een vriendin, gezien mijn ouders hun huwelijkspad eerder over doornen dan over rozen liep. Neen, het valt niet goed te praten dat de man een Fremdgänger was en het niet zo nauw nam met de huwelijkse trouw. Maar, dat zijn gelukkig mijn zaken niet.

In september vorig jaar werd ik half-wees en hij op slag terug “single”. We doen daar thuis niet lullig over (ik althans niet) en staan met beide voeten in het leven, gezien dat toch al zo kort is, wat mama ons wederom bewezen heeft: hij was dus terug vrijgezel, een vrijgezel met de trieste volgepakte rugzak van 18 jaar kankerstrijd, die zijn wederhelft verloren heeft. Best wel wat bagage dus... Maar, papa en ik zijn niet van de soort die bij de pakken blijft zitten. Want, rouwen kan je ook terwijl je leven verdergaat. Tijd is een constante in je leven, zeker als je er 67 bent en weet dat de tijd die je voor je hebt veel korter is dan de tijd die je al gehad hebt.

Hij had zijn verdriet en was daarenboven alleen... Niet gemakkelijk voor iemand die het alleen-zijn niet meer gewend is en het gemis in elke hoek van zijn lege huis voelt. Hij heeft vrij snel beslist dat op café hangen in de hoop een leuke dame te ontmoeten allicht niet het beste plan is. Een verrassende openbaring die getuigt van een enorme zelfkennis, daar mijn vader het niet alleen met “de vrouwen” niet zo nauw nam, maar daarenboven graag en veel op café zat om nadien dronken thuis binnegewaggeld te komen. (Maar, ook dat zijn mijn zaken niet meer, sinds ik het ouderlijk huis verlaten heb op mijn 21^ste). Hij had dus geen echt plan, maar wist vooral hoe hij het niet zag: hij wilde eigenlijk geen relatie, wilde zeker niemand uit de buurt, ze moest haar eigen boontjes doppen en zelfstandig zijn, geen behoefte hebben te gaan samenwonen of trouwen en vooral zin hebben om te genieten van het leven. En, ja, ze moest ietwat van zijn leeftijd zijn, want (veel) jongere vrouwen heeft hij altijd een ziekelijk gegeven gevonden bij mannen op leeftijd. Hij had op dat vlak altijd zijn principes. Belangrijk was dat ze een positieve ingesteldheid heeft en dat ze graag nog dingen wil doen, zien, beleven. Reisjes, uitstappen, cultuur... Al die dingen die de laatste jaren wat op een laag pitje stonden omdat het met mama niet goed ging, wilde hij nu doen. Want, de tijd vliegt en gezondheid is op die leeftijd geen zekerheid meer.

Gelukkig is er het internet en kwam hij – geheel zelfstandig – uit op een Duits-Oostenrijkse datingsite voor hoogopgeleiden. Een betalende site, die bij mij vooral mijn wenkbrauwen dubieus deed fronsen, maar hij had er het volste vertrouwen in. 

Nog niet genoeg dat hij zich als single terug op de markt gooide, hij heeft ook een volledige medische checkup ondergaan om te kijken in hoeverre hij terug kan gaan sporten na jaren van inactiviteit. En, ook dat plan heeft hij heel gauw hard gemaakt: hij sport, heeft het huishouden onder controle, heeft het één en ander thuis heringericht, kookt voor zichzelf en voorziet zichzelf wekelijks van een groot boeket verse bloemen. Ja, stijl heeft ie wel, dat moet ik toegeven.

De datingsite dus... Papa is een aimabele man, groot, behoorlijk struis en hij heeft al wat jaren op de teller en komt dus niet meer over als pakweg een Johnny Depp of zo, zodat het me dan ook verbaasde dat hij binnen de kortste keren maar liefst 3 single dames had waarmee hij chatte, mailde en belde, die allen afgegaan waren op zijn foto en profielomschrijving. Voor iemand die voorheen absoluut geen voorkennis had van sociale netwerken, datingsites en meer van dies vond ik dat toch al een enorm succes. Vrij snel heeft hij dan ook besloten om de dames, quasi allemaal uit zijn geboorteland Oostenrijk, te gaan bezoeken of met hen in België af te spreken. Als hoogopgeleiden zijn ze werelds en kapitaalkrachtig genoeg voor een weekendje België met het vliegtuig, dadelijk ook een bewijs van hun zelfredzaamheid, die papa zo belangrijk vond.

We hebben in die tijd bizarre gesprekken had. Want, geloof me, ouders doen het niet, deden het niet en horen het ook niet te doen! En, posthuwelijkse datingverhalen van een single-parent (je eigen ouder in dit geval!) zijn al helemaal bizar en zo nu en dan werd er door mij dan ook een halt toegeroepen als er teveel info op me dreigde af te komen, als mijn papa in vol enthousiasme zijn hart kwam luchten bij zijn meest close vertrouwelinge, die met beide voeten op de grond staat en er geen probleem mee heeft dat hij zijn leven opnieuw aan het inrichten is. Maar, trop is teveel en ik blijf zijn dochter, die écht niet alles weten wil!

Maar, het was ook vertederend en mooi om te zien hoe hij opfleurde, hoe hij ’s avonds tijdig naar huis moest omdat hij nog een telefoontje verwachtte van één van zijn datingsitevriendinnen. Als moeder van een bijna-puber was dit een beetje een repetitie in het loslaten en vertrouwen van iemand die in rechte lijn je bloedverwant is, ook al betreft het je vader. En, ja, ook de ongerustheid over mogelijke mislukkingen, liefdesverdriet, enz.

In januari kreeg hij dan bezoek van één van zijn vriendinnen. Uiteraard wilde ik haar ontmoeten en weten met wie mijn vader nu al weken belt en mailt. Want, loslaten is wel goed, maar een beetje controle van hogerhand moet er toch zijn, ook al was het maar om goedkeurend te knikken en te zien dat het goed is. We spraken af op neutraal terrein, tijdens de laatste dagen van Winterland. Ze was eerst nog wat stil en het was ook de bedoeling haar druppelsgewijs te laten kennismaken met ons bizar gezin, dat bestaat uit 2 dochters, waarvan de ene nog steeds gelukkig getrouwd en met 2 kinderen en de andere gelukkig gescheiden met 4 kinderen, een ex-man en zijn vrouw en nog meer sociale aanhang die erbij hoort. Wist ik veel dat mijn ex-man en zijn vrouw net die dag gekozen had om met onze kinderen ook te gaan genieten van Winterland? Arme Eva kreeg dus dadelijk mijn voltallige helft van de clan op haar dak, onaangekondigd en geheel onverwacht. Een vuurdoop die verzacht werd met enkele jenevers, zodat ze ineens wist welk vlees ze in de kuip had.

Ondertussen zijn we 4 maanden verder en werkt de relatie papa-in-België en Eva-in-Oostenrijk wonderwel! Hij is vaak ginds, zij is soms 3-4 weken op rij hier en tussendoor cruisen ze door Europa en gaan mama’s broer in Frankrijk bezoeken, trekken naar Italië en rijden met papa’s cabrio de lente- en zomerzon tegemoet, genietend van hun vrijetijd.

Tja, ik heb het nooit gehad op datingsites, vond het voorheen allemaal een hoop opgeblazen zever voor mannen die een buitenhuwelijks verzetje zoeken of vrouwen die niet van straat geraken, maar moet toegeven dat ze uitzonderlijk toch succesvol zijn in hetgeen waarvoor ze ontworpen zijn: matchmaking!