Hard times

Op 3 maanden tijd 3 mensen moeten afgeven is niet simpel: de Berlijnse hartsvriendin van mijn mama, waar ik veel aan te danken heb en die eigenlijk "familie" was, mijn grootmoeder (aan moeders kant) en vandaag mijn grootvader (aan vaders kant). Tja, en dan de bijna-dood van mijn moeder. Het is allemaal een beetje veel op 3 maanden... zeker als je zelf in volle verbouwingsellende zit en pas geopereerd bent.

Sinds vandaag ben ik dus een biologische grootouderwees, hoewel de (2de) vrouw van mijn opa (gelukkig) nog leeft en er zo dus één oma rest, ook al ben ik niet biologisch aan haar gebonden.

Het doet toch raar, ook al is het de natuur en hoort het bij het volwassen-worden.

De begrafenis, nu zaterdag in Oostenrijk, ga ik aan me voorbij moeten laten gaan, gezien ik geen 12 uren aan één stuk in de auto kan zitten, hoewel ik nu de tijd heb.

Alleszins, het abonnement op Murphy... ik had het al eerder opgezegd, maar ben het nu echt wel kotsbeu (excusez le mot) aan het worden allemaal! Het is genoeg geweest... Het zijn er nu 3-op-een-rij, wat meer dan volstaat. Vanaf nu wil ik dus alleen nog uitnodigingen voor trouwfeesten (momenteel alvast 2 geboekt in 2011) en babyborrels ;-)