Ik herinner me nog goed de beginperiode van mijn
“gescheiden-zijn”…
Los van het feit an sich zat ik met een heel deel vragen
over hoe ik mijn nieuw herwonnen tijd alleen moest ingevuld krijgen. Ik was
eraan gewend de 4 kinderen bij me te hebben op momenten dat ik niet werkte en
mijn “vrijetijd” – als je dat zo kan noemen – bestond bijna uitsluitend uit het
zorgen voor de kinderen en het huishouden.
Zo kwam het dan ook dat ik de eerste keer dat mijn kinderen
werden opgehaald compleet gek werd van de stilte. Ik zette overal muziek op
(lekker loeiend hard) en dook vlak na hun vertrek onder een hete douche om
eerst een potje te gaan janken en besloot dat ik deze nieuw herwonnen “me-time”
zinvol zou gaan besteden. Je kan natuurlijk ook mekkeren over het feit hoezeer
je die bloedjes mist en hoe eenzaam en leeg je je zonder hen voelt en dat je
aftelt naar de volgende week.
Maar, laat dat duidelijk zijn, daar help je niemand mee!
Neen, je raakt er je ex niet mee en het is ook niet fijn voor je kind(eren) als
er een negatieve sfeer hangt omdat ze bij hun “andere ouder” zijn. Je kind moet
zich kunnen verheugen en moet mogen blij zijn dat hij zijn/haar papa of mama
mag opzoeken voor een dag, het weekend of een week. Je kind gaat het ook fijn
vinden te weten dat jij je wel redt, zodat het zich geen zorgen hoeft te maken
over jou. Bovendien helpt zo’n “ik-ben-zielig-en-eenzaam”-houding je niet
direct aan nieuwe vrienden en als je té lang in deze fase blijft zompen, zou
het wel eens kunnen dat bestaande vriendschappen geen zin meer hebben in je
gezeur.
Heel cru gesteld heb je nu terug zelf de regie over je leven
als je kind(eren) er niet zijn. Ja, ik weet, dat is vrij hard en natuurlijk
zijn er momenten dat je het fijner zou vinden dat je kinderen bij je konden
zijn en dat is ook heel natuurlijk. Maar, blijf niet hangen in deze fase van je
scheidingsverhaal en raap je bij elkaar om terug te LEVEN! Je kinderen zijn een
onderdeel van dat leven, dat is waar, maar ze ZIJN niet je leven. Je leven, dat
ben je zelf en dat heb je zelf in de hand!
Toch even duidelijk stellen dat ik het dus ook moeilijk had.
Ik benutte eerst de weekends om te poetsen en op werkdagen ging ik werken en
hing ik in mijn propere huis op de bank. (Niks zo fijn als een proper en
opgeruimd huis als je kinderen weg zijn!) Maar, nadat ik me een aantal keren op
het poetsen had gegooid was het huis kraaknet en vroeg ik me af: “Is het dat
nu?”. Werken gaan, voor de kinderen zorgen en thuis zitten en poetsen als ze er
niet zijn. De “is het dat nu”-vraag werd gauw aangevuld door het iets
nieuwsgierigere “Wat doen singles eigenlijk in het weekend?”. Ik was namelijk
nog nooit eerder een volwassen single geweest, gezien ik mijn man in mijn
studententijd leerde kennen, we dadelijk gingen samenwonen, trouwen en huppakee
4 kinderen op 5 jaar tijd erbij gooiden om ons gezin compleet te maken, voordat
we aan scheiden begonnen.
Even toch een moment om bij stil te staan, vond ik: “Ik ben
nu een volwassen single”. Dus ging ik advies inwinnen bij andere volwassen
singles en vroeg hen wat ze zoal doen op vrijdagavond, in het weekend, tijdens
bepaalde feestdagen als koppels en gezinnen hun bezigheid hebben. Met andere
woorden: “me-time”, hoe werkt dat nu eigenlijk?!
Een eerste tip, die ik nog steeds geweldig vind en daarom
afzonderlijk meegeef (ik had hem ook onder de 2de tip kunnen
samenvatten):
Nodig jezelf op vrijdagavond uit bij
vrienden.
Dat vond ik
in het begin een moeilijke! Ik had een beetje drempelvrees als het erop aankwam
mensen op te bellen en hen te vragen of ik hen mocht vervoegen tijdens hun
“we-starten-het-weekend”-moment op vrijdagavond. Maar, al snel bleek dat ze het
niet erg vonden om me bij hen aan tafel te hebben als zichzelf uitnodigende
gast. Het was zoveel leuker dan eenzaam op de bank te liggen zappen en die
sociale contacten heb je uiteindelijk echt wel nodig.
Kom buiten!
Het klinkt
zo simpel, maar uiteindelijk moet je niet meer doen dan buiten te komen! Tut je
op (jaja, geloof het of niet: dat boost je zelfbeeld enorm), leg je haar in de
plooi, trek iets zwierigs en leuks aan en ga bijvoorbeeld op café. Ik hoor je
al denken: “Dat doe ik niet: alleen op café gaan!”. Wel, ik deed dat dus ook
niet en nam diezelfde single-vriendin onder de arm, die het me leerde. Al gauw
kende ik – dankzij haar – een hoop nieuwe mensen en durfde ik het na ongeveer
een 2-tal maanden zelfs aan om volledig alleen - zonder enige escorte - ons
vaste café binnen te wandelen voor een avondje-uit. Het was een enorme
overwinning om helemaal alleen ergens binnen te stappen, maar na enige tijd
ging dat heel erg vlot. Natuurlijk sprak ik nog wel af met vrienden en
vriendinnen, maar ik had er geen probleem mee om ook eens zonder een concreet
plan ergens binnen te wandelen. Kleine tip: neem overdag je favoriete weekblad
mee en zet je fijn op een zonnig terrasje om te lezen of ga naar een kroeg waar
je de krant kan lezen. Je komt er gegarandeerd wel iemand tegen, die net als
jij blij is met een leuke babbel of een gezellige koffie in jouw gezelschap.
En, als je eens niemand tegenkomt, dan is dat ook geen ramp. Je bent alleszins
even buiten geweest en hebt je actualiteit wat bijgelezen en misschien een zalig
streepje zon en een heerlijk zuchtje frisse lucht meegepikt.
Lukt dat op
café-gaan niet zo vlot? Begin dan eens met meer te voet te doen: wandel naar de
winkel (neen, niet in je legging en shirt, maar kleed je een beetje op) of
parkeer je auto net één straat verder. Wie weet kom je wel een kennis tegen en
raak je aan de praat. Want, vergeet niet: je bent heus niet de enige (nieuwe)
single bij je in de buurt die zich afvraagt hoe het nu verder moet…
Zoek een hobby.
Het leven is
natuurlijk meer dan bij vrienden eten gaan en op stap gaan. Wat houdt je tegen
om je kindvrije ogenblikken in te vullen met een (al dan niet creatieve) hobby.
Nog leuker trouwens als je die hobby in groepsverband kan uitoefenen en je dus
op die manier je sociaal netwerk wat kan vergroten, ook al is dat in deze geen
must. Leer een taal via afstandsonderwijs (je “kinderregeling” heeft dan geen
enkel impact en je studeert volgens je eigen schema),
leer haken, breien of naaien, doe een cursus digitale fotografie of schrijf je
in bij een sportclub of neem een vriendin of collega onder de arm om een rondje
te gaan lopen.
Op die
manier leid je jezelf af van de leegte in huis én je leert nog wat bij ook. Een
win-win-situatie dus!
Kortom, sta
niet toe dat je je scheiding als een excuus gebruikt om te stoppen met leven en
grijp die kans met beide handen om snel weer op de been te zijn en stap voor
stap te leren genieten van je herwonnen vrijheid, ook al lijkt dat soms heel
erg moeilijk. Vraag hulp aan andere singles en laat je voorkeur hierin uitgaan
naar positief ingestelde mensen, kwestie van te vermijden dat je in een
neerwaartse spiraal terechtkomt. Het lot was je misschien niet altijd even
gunstig gestemd; hoogtijd dus om het tij te doen keren en zelfs terug de
touwtjes in eigen handen te nemen en je gewijzigde leven te voorzien van een
flinke dosis positieve invulling.
Heel veel
succes!
